Met 82 jaar nog een nieuw Nederlands uurrecord vestigen (voor boven de 80), dat zullen niet veel 80-plussers hem nog nadoen. En daar is Cor van der Sluijs maar wat trots op!
Op 4 september reed hij op de wielerbaan van Geleen in een uur tijd 32 kilometer en 664 meter. Daarmee verbeterde hij het laatst gevestigde record met 1700 meter. Maar niet alleen Cor is zo’n sportieveling, zijn vrouw Ria van Oostrom (77)
is al net zo succesvol in het wielrennen en de cyclecross op
het WK in het Belgische Mol.
Het echtpaar ontmoette elkaar in 2004 bij het wereldkampioenschap voor boven de 65-jarigen in Oostenrijk. Geboren Rotterdammer Cor werd daar wereldkampioen, maar scoorde daar dus tevens Ria, in Harmelen wel bekend als oprichtster en leidster van de peuterspeelzaal. In 2008 zijn zij getrouwd. Beiden begonnen zo rond hun 38e serieus met wielrennen, nadat Cor aan motorcross had gedaan en Ria onder andere had geschaatst, zelfs twee Elfstedentochten had gereden. ‘Van het een komt het ander’, zo duiden zij hun sportieve loopbaan. ‘We reden weleens 65 wedstrijden per jaar’, zegt het paar, maar zoveel rijden zij er nu niet meer. Natuurlijk gooide corona het laatste jaar ook voor hen roet in het eten, al bleven zij wel samen recreatief fietsen. ‘Om de dag een rondje van 60-70 kilometer naar Schoonhoven bijvoorbeeld’, zeggen zij. Maar wedstrijden rijden zat er lang niet in. Tot 28 augustus dit jaar toen, onder aangepaste omstandigheden, in het Oostenrijkse Sankt Johann in Tirol, weer een Wereldkampioenschap tijdrit en een airportsprint gereden mochten worden. Dat gaat in categorieën bij mannen vanaf 30 tot 80 jaar en vrouwen van 30 tot 70 jaar. Er waren dit jaar 500 deelnemers uit 19 landen (normaal 3000), voornamelijk uit Europa vanwege de corona reisbeperkingen. De sprint is 1000 meter en wordt vrijdags gereden. Ze werden beiden vierde, onder barre weersomstandigheden met veel regen en wind. Op zaterdag was de tijdrit en hier werd Cor ook 4e en Ria kwam als eerste over de finish en werd dus opnieuw wereldkampioene! Na afloop van ons gesprek nemen zij mij mee naar boven waar in een aparte kamer een groot aantal bekers uitgestald staan. Aan de wand prijken tientallen foto’s, uitslagenlijsten en krantenartikelen over hun beider prestaties. In de kast hangen de vele gewonnen regenboogtruien. Hopelijk blijven deze twee sportieve ouderen nog gezond om volgend jaar opnieuw een gooi te doen naar succes in Oostenrijk.
