Veel Harmelenaren herinneren zich hun wekelijkse gang naar dit kastje om te zien of de wedstrijden afgelast waren en later om de uitslagen te lezen. Is het bij de brand verwoest of zou het nog bewaard gebleven zijn? Wij hebben nog een foto van het kastje toen het naast Vikas hing, Het vormt de aanleiding om eens te gaan praten met Maria van Kuijk- Brundel, de dochter van bakker Hermanus Brundel, die jarenlang als wedstrijdsecretaris bij de voetbalvereniging het voetbalnieuws verzorgde. Het roept ook herinneringen op aan haar vader, bakker Brundel, die in 1947 de bakkerij aan de Dorpsstraat overnam. Maria weet nog goed dat een soortgelijk kastje eerst naast hun bakkerij hing. ‘Hij hing in het kastje op of de wedstrijden doorgingen. Mijn vader was altijd voetbalgek en ging tot op hoge leeftijd elke zondag naar de wedstrijden van SCH’44. Hij zat in het bestuur en werd wedstrijdsecretaris, ondanks zijn drukke werk in de bakkerij’. De voetbalvereniging waardeerde het werk van de bakker en benoemde hem tot erelid.
Maria vertelt met respect over haar ouders die ondanks het drukke gezin met vijf kinderen de brood- en banketbakkerij draaiende hielden. ‘Ook al had mijn vader tot ’s avonds laat een vergadering, hij stond om half vier ’s morgens alweer brood te bakken’. Moeder Leny Brundel- Lammers runde daarbij de winkel en beheerde de financiën. Ook was zij een verdienstelijk toneelspeelster bij Harto. ‘Er werd hier gerepeteerd, letterlijk tussen de schuifdeuren’. De kinderen moesten meehelpen en hadden elk hun eigen taak. De oudste zoon volgde de bakkersopleiding en werkte mee in de bakkerij. Een zus hielp in de winkel en Maria’s taak was het om s zaterdags de winkel schoon te maken. ‘Wat ik toen niet altijd leuk vond’.
Maar ondanks het drukke bestaan was het bij de bakker ‘een zoete inval. Iedereen kon hier mee-eten, blijven slapen, er was altijd tijd voor’, zegt Maria. Maria meldt het niet, maar ik las ook nog dat de bakker gemeenteraadslid voor de KVP was. In 1977 stopte hij met de bakkerij. In 1989 gingen Maria, haar man en zonen na een verbouwing in de voormalige bakkerij wonen. Hermanus (meestal Manus genoemd) Brundel bleef een vrolijk en optimistisch mens, de laatste 17 jaar verbleef hij in GAZA, waar hij nog lid werd van de bewonerscommissie. Hij stierf op 94-jarige leeftijd in 2011. Zijn motto:
‘Tel je zegeningen, daar word je gelukkig van’.
Pagina's: 12
